Trombocyt. Trombocyt [1] [2], płytka krwi [1], płytka Bizzozera [1], krwinka płytkowa [1] [2] – morfotyczny składnik krwi, podłużny strzępek komórki (nie jest ona komórką w przeciwieństwie do erytrocytów oraz leukocytów) pozbawiony jądra komórkowego [2], niezdolny do poruszania się, odgrywający u większości kręgowców Jaszczura M., Ocena stężenia wybranych cytokin (IL-17A, IL-18, IL-23, IP-10, CCL5) oraz wskaźników neutrofile/limfocyty i płytki krwi/limfocyty u dzieci w ostrej fazie choroby Schöenleina-Henocha – Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych i nauk o zdrowiu, Wydział Nauk Medycznych w Zabrzu Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Witam. Moja 11 miesięczna Córka ma podwyższony poziom płytek krwi. Robiliśmy Jej badania 2-krotnie i niestety wynik podobny. W tej chwili nie jestem w stanie podać dokładnie ile, bo jest noc a nie mam przed sobą tych bada, ale o ile pamiętam norma to 450 a Ona ma około 700. Ppzostale wyniki w normie (morfologia) . Mezoterpia igłowa twarzy i dekoltu. Mezoterapia igłowa to zabieg, który możesz odbyć w gabinecie dermatologii estetycznej. Polega na wstrzyknięciu substancji leczniczych bezpośrednio w obręb skóry. Zobacz, jak wygląda zabieg. Witam! Przedstawione wyniki sugerują podwyższoną ilość limfocytów (tzw. limfocytoza) oraz obniżoną bebelu napisała: > Płytki krwi 172 Dosc niskie plytki krwi. Sprawdzalas inne parametry krzepliwosci? > Insulina na czczo 6,19 mU/l > po 1h po 75 g glukozy 65,02 mU/l > po 2h po 75 g glukozy 40,77 mU/l > > nie znam się, dr Rachoń stwierdziła, że wyniki są. So, 27-10-2012 Forum: Choroby tarczycy i hashimoto - Re: hashimoto - wątek bebelu Za dużo leukocytów we krwi. Witam,dziś odebrałam wynik badania krwi od synka (4lata)miał mieć jutro zabieg usunięcia migdałka ale niestety z powodu złego badania krwi musimy skonsultować się z pediatrą. We krwi za duzo jest leukocytów bo ponad 14.000 a norma jest do 10.000,dodatkowo płytki krwi są za wysokie bo 677. 77V2m. Podwyższone płytki krwi u dziecka zazwyczaj nie świadczą o poważnej chorobie, choć mogą być też objawem chorób szpiku kostnego. Sprawdź, jakie są normy PLT i co może wywołać podniesienie poziomu płytek krwi u dziecka. Płytki krwi to najmniejszy składnik morfotyczny krwi, który bierze udział w krzepnięciu krwi. Zarówno zbyt duży, jak i zbyt mały poziom płytek krwi u dziecka może świadczyć o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu organizmu. Nigdy jednak nie interpretuje się samego poziomu płytek krwi – bardzo ważne są inne wyniki morfologii krwi dziecka. Dlatego zawsze należy całościowo interpretować objawy, stan dziecka oraz wyniki badań – to fachowo zrobi tylko lekarz. Spis treści: Płytki krwi - co to? Płytki krwi u dziecka - norma Podwyższone płytki krwi u dziecka - przyczyny Jak obniżyć wysoki poziom płytek krwi Płytki krwi - co to? Płytki krwi (inaczej trombocyty) są obok czerwonych i białych krwinek głównym składnikiem krwi. Biorą udział w krzepnięciu krwi, a powstają w szpiku kostnym. Trombocyty są komórkami pozbawionymi między innymi jądra komórkowego, mają kształt soczewki i są o wiele mniejsze od krwinek czerwonych. Ich żywotność jest krótka, bo wynosi tylko 10 dni. Za co odpowiadają płytki krwi Gdy naczynie krwionośne zostanie uszkodzone, płytki krwi zbierają się na brzegach uszkodzenia i zlepiają się – tak powstaje czop płytkowy. Z płytek krwi uwalniane są czynniki, które zapoczątkowują proces krzepnięcia krwi, który pozwala tamować krwawienie. Powstaje strupek złożony włókien fibrynowych, płytek krwi i krwinek czerwonych. Płytki krwi pobudzają również do wzrostu tkankę mięśniową i naczynia krwionośne oraz komórki tkanki łącznej, co ułatwia regenerację tkanek. Płytki krwi u dziecka - norma Płytki krwi oznaczane są symbolem PLT na wynikach badania krwi. Poziom płytek krwi może być prawidłowy, podwyższony (trombocytoza, nadpłytkowość), obniżony (trombocytopenia, małopłytkowość). Poziom płytek krwi u dziecka określa się w ramach badania zwanego morfologią krwi dziecka. Uogólniona norma PLT dla dzieci i dorosłych wynosi 150–450 tys./mikrolitr. Wartość poniżej 150 tys. w mikrolitrze krwi zwana jest małopłytkowością, a wartość powyżej 450 tys. w mikrolitrze krwi – nadpłytkowością. U noworodków, niemowląt i małych dzieci do badania pobierana jest tzw. krew włośniczkowa (z nakłucia główki, pięty lub palca), u dzieci od 4. lub 5. roku życia można już pobierać krew z żyły w zgięciu łokciowym. Sama wartość PLT, nawet jeśli jest poza normą, niewiele mówi o stanie zdrowia dziecka. Dlatego zawsze w ramach morfologii wykonuje się badania dodatkowe, które wspólnie z PLT mogą lekarzowi dać pełniejszy obraz stanu zdrowia dziecka: MPV – średnia objętość płytek krwi; norma MPV to 9–12 fl., PCT – płytkokryt wyrażający objętość masy płytkowej do całkowitej objętości krwi; norma PCT to 0,14–0,36 proc., PDW – wskaźnik anizocytozy płytek krwi, wskaże zróżnicowanie objętości płytek krwi; norma PDW to 40–60 proc. Podwyższone płytki krwi u dziecka – przyczyny Powodów podwyższenia poziomu płytek krwi (trombocytozy) u dziecka może być wiele. Stan taki może spowodować: infekcja nadmierna aktywność fizyczną krwotok anemia z niedoboru żelaza uraz lub zabiegi operacyjne nowotwór szpiku kostnego stan po usunięciu śledziony. Trombocytoza pierwotna to skutek niewłaściwego działania szpiku kostnego. Trombocytoza wtórna to stan, gdy liczba płytek krwi wzrasta ponad normę w wyniku zadziałania czynników zewnętrznych (uraz, infekcja, itp.). Podwyższenie poziomu płytek krwi nie świadczy o alergii. W przypadku chorób alergicznych często obserwuje się spadek liczby płytek krwi, czyli trombocytopenię. Podwyższone płytki krwi u niemowlaka i noworodka (nawet powyżej 500 tys.) mogą być stanem fizjologicznym, czyli w normie. U tak małych dzieci zwiększona liczba płytek krwi wcale nie musi być niepokojąca, dlatego zawsze wyniki badań należy konsultować z pediatrą. Jak obniżyć wysoki poziom płytek krwi Obniżanie wysokiego poziomu płytek krwi polega na usunięciu przyczyny, która stoi za jego podwyższeniem. Po dużym wysiłku fizycznym, po infekcji, urazie lub operacji poziom płytek krwi samoistnie wróci do normy. Czasami jednak niezbędne jest specjalistyczne leczenie – np. w przypadku krwotoku wewnętrznego lub chorób szpiku kostnego. W przypadku anemii z niedoboru żelaza należy zadbać o zlikwidowanie niedokrwistości poprzez przyjmowanie zaleconych przez lekarza preparatów z żelazem. Obniżenie płytek krwi bez zlikwidowania przyczyny trombocytozy nie jest możliwe. Zobacz także: Bazofile podwyższone u dziecka Co oznaczają podwyższone leukocyty u dziecka Podwyższone monocyty u dziecka – przyczyny, powody Morfologia to badanie krwi, które dostarcza ważnych informacji na temat typów i ilości komórek we krwi, w szczególności czerwonych krwinek, płytek krwi oraz białych krwinek. Morfologia krwi jest wykonywana w ramach rutynowych badań kontrolnych, a także po wystąpieniu u dziecka niepokojących objawów takich jak osłabienie organizmu, zmęczenie oraz skłonność do siniaków. Badanie to pozwala zdiagnozować wiele chorób, na przykład anemię lub infekcje u dziecka. Zobacz film: "Jak wzmocnić odporność u dzieci?" 1. Co bada morfologia u dzieci? Badanie ma na celu między innymi określenie ilości białych krwinek. Są to komórki, które chronią organizm przed infekcją. Jeśli u dziecka rozwija się infekcja, białe krwinki atakują i niszczą bakterie, wirusy lub inne organizmy, które zaatakowały jego ciało. Białe krwinki są większe niż czerwone krwinki, ale ich liczba jest mniejsza. Gdy jednak organizm dziecka walczy z infekcją bakteryjną, ilość białych krwinek rośnie bardzo szybko. Liczba tych komórek pozwala wykryć infekcję lub ocenić, jak dobrze organizm radzi sobie z leczeniem raka. Oprócz ilości białych krwinek w czasie morfologii dokonuje się oceny typów tych komórek. Główne rodzaje białych krwinek to: neutrofile, limfocyty, monocyty, eozynofile oraz bazofile. Wszystkie typy białych krwinek odgrywają jakąś rolę w ochronie organizmu. Zbyt mało lub zbyt dużo poszczególnych rodzajów białych krwinek może wskazywać na infekcję, reakcję alergiczną lub toksyczną, a także na wiele chorób, na przykład na białaczkę. We krwi najwięcej jest zwykle neutrofili oraz limfocytów, przy czym dzieci do ósmego roku życia mają zazwyczaj więcej limfocytów niż neutrofili. Następnie zachodzą zmiany, w wyniku których dzieci mają więcej neutrofili niż limfocytów. Właściwa ilość białych krwinek jest podobna dla dzieci i dorosłych, ale u noworodków liczba tych komórek jest znacznie większa. W ciągu dwóch pierwszych tygodni życia ilość białych krwinek maleje. Dla większości dzieci oraz dorosłych normą jest 4500-11 000 białych krwinek na mikrolitr. Dla kontrastu, u noworodków wartości te wynoszą zwykle 9000-30 000 białych krwinek na mikrolitr. Morfologia bada również ilość czerwonych krwinek. Dostarczają one tlen z płuc do reszty ciała. Ponadto transportują dwutlenek węgla z powrotem do płuc, by organizm mógł się go pozbyć. Jeśli liczba czerwonych krwinek jest niska, co w praktyce oznacza anemię, organizm dziecka nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu. Z kolei jeżeli czerwonych krwinek jest zbyt dużo, mogą one zlepiać się i blokować niewielkie naczynia krwionośne. Dzięki morfologii możliwe jest również ustalenie ilości płytek krwi. Są to najmniejsze komórki krwi, które odgrywają ważną rolę w procesie krzepnięcia krwi. W razie krwawienia płytki krwi łączą się i „zatykają” powstałą dziurę. Jeśli u dziecka jest zbyt mało płytek krwi, może dochodzić do niekontrolowanych krwawień. Morfologia pozwala również ustalić hematokryt – objętość czerwonych krwinek we krwi. Hematokryt oraz hemoglobina (cząsteczka transportująca tlen i nadająca kolor czerwonym krwinkom) to dwa główne wyznaczniki anemii oraz policytemii. 2. Przebieg morfologii u dzieci Do badania krwi nie trzeba się przygotowywać, ale należy uprzedzić dziecko o szczegółach pobierania krwi. Osoba wykonująca badanie uciska górną część ręki dziecka, by zatrzymać przepływ krwi. Dzięki temu żyły w dolnej części ręki stają się większe i łatwiej nakłuć je igłą. Następnie osoba wykonująca badanie dezynfekuje miejsce nakłucia alkoholem i nakłuwa żyłę. Do igły dołączony jest mały pojemnik, który napełnia się krwią. Igła zostaje wyjęta, a do miejsca nakłucia przyciska się wacik. Dziecko powinno przytrzymywać go przez pewien czas, by w miejscu pobrania krwi nie pojawił się siniak. Pobieranie krwi nie jest bolesne, choć moment wkłucia igły nie należy do przyjemnych. Warto pamiętać, że na wynik badania wpływ mają różne czynniki. Rezultat morfologii może być nie do końca wiarygodny, jeśli: ucisk ręki podczas pobierania krwi był długotrwały, dziecko przyjmuje leki zmniejszające liczbę płytek krwi, liczba białych krwinek lub trójglicerydów jest bardzo wysoka – w takiej sytuacji można uzyskać fałszywie wysoki poziom hemoglobiny, dziecko ma powiększoną śledzionę – może ona powodować niską liczbę płytek krwi lub białych krwinek, płytki krwi sklejają się w pobranej próbce. Dzieci zwykle boją się pobierania krwi, ale gdy zachodzi podejrzenie infekcji i chorób, morfologia pomaga szybko i w miarę bezboleśnie wykryć wiele nieprawidłowości. polecamy Niedobór żelaza u dziecka to często spotykany problem. Statystyki pokazują, że niskie żelazo stwierdzane jest nawet u 38% dzieci w wieku 1-2 lat, a niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza występuje nawet u 16% najmłodszych. Jakie są objawy niskiego żelaza u dziecka? W jaki sposób uzupełniać jego niedobory? Żelazo jest jednym z najważniejszych pierwiastków, niezbędnych do prawidłowego rozwoju dziecka. Jego główną funkcją jest branie udziału w produkcji czerwonych krwinek (erytrocytów) i transport tlenu w organizmie. [1] Magazynowane jest w postaci hemosyderyny w szpiku kostnym, śledzionie i wątrobie. Żelazo wchodzi również w skład mioglobiny – białka mięśni, które pobiera z krwi tlen niezbędny do pracy mięśni. Co szczególnie istotne u dzieci, żelazo wpływa na rozwój układu nerwowego, między innymi wytwarzanie neurotransmiterów, a przez to funkcjonowanie pamięci. Niski poziom żelaza jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości, tzw. anemii. Przykładowo dzieci w wieku od 12 do 35 miesięcy niedokrwistość rozpoznaje się, gdy w badaniach laboratoryjnych hemoglobina wynosi poniżej <11,0 g/dl oraz dodatkowo stwierdzane jest obniżenie takich parametrów jak MCHC, MCH i/lub MCV. Przyczyny niskiego żelaza u dziecka Na niedobór żelaza najbardziej narażone są dzieci między 6. a 20. oraz w okresie dojrzewania. Niedobór żelaza zagraża również wcześniakom, dzieciom z małą masą urodzeniową ciała i nasiloną lub przedłużają się żółtaczką poporodową.[2] Kolejnymi grupami narażonymi niski poziom żelaza są szybkorosnące dzieci, tzw. „niejadki”, miesiączkujące dziewczęta, dzieci z nadwagą, weganie oraz wegetarianie. Szczególne niebezpieczeństwo niesie niedobór żelaza u niemowląt. Do 6 miesiąca życia dziecko zdrowe, urodzone o czasie, korzysta z prenatalnie zgromadzonych zapasów i żelaza przyjmowanego wraz z mlekiem matki/mlekiem modyfikowanym. Po tym okresie konieczne jest dostarczanie żelaza wraz z pożywieniem i w razie potrzeby suplementacja tego Inne przyczyny niedoboru żelaza u dzieci to: Celowe ograniczenie spożycia – zaburzenia odżywiania się, odchudzanie Zaburzenia wchłaniania – nawracające biegunki, celiakia, wady anatomiczne jelit, zakażenie Helicobacter pylori Nadmierna utrata żelaza – ostre lub przewlekłe krwawienia, krwawienie z przewodu pokarmowego, zarażenia pasożytami jelitowymi Jak objawia się niedobór żelaza u dziecka? Wśród objawów, które mogą sygnalizować niedobór żelaza u dziecka wymienia się: bladość skóry i śluzówek, łamliwość paznokci i włosów, intensywnie czerwony, wygładzony, niekiedy bolesny język, męczliwość, osłabienie, spaczony apetyt- na przykład na glinę, krochmal, kredę, upośledzone łaknienie u niemowląt, pogorszenie koncentracji u starszych dzieci[3]. Możliwe skutki niedoboru żelaza Badania dowodzą, że niedokrwistość z powodu braku żelaza, szczególnie ta stwierdzona we wczesnym okresie życia, może powodować pogorszenie sprawności intelektualnej. Co więcej, dzieci te wykazują zaburzenia zachowania i gorsze wyniki w ocenie funkcji poznawczych w wieku szkolnym.[4] U niemowląt i dzieci do 5 roku życia niedobór żelaza może prowadzić również do zmniejszenia aktywności ruchowej oraz zwiększonej podatności na infekcje i inne choroby wieku dziecięcego. [5] Leczenie niskiego żelaza u dziecka Podstawowym badaniem potwierdzającym lub wykluczającym niedobór żelaza u dziecka jest zlecona przez lekarza morfologia krwi obwodowej. Na podstawie takich parametrów jak hemoglobina, stężenie ferrytyny i żelaza w surowicy, specjalista określi najbardziej prawdopodobną przyczynę niedoboru żelaza. Może zostać zalecone również wykonanie badania przesiewowego w kierunku celiakii, badanie moczu oraz badania obrazowe przewodu pokarmowego. Jeśli okaże się, że przyczyną niedokrwistości jest niedobór żelaza, a nie występują objawy alarmujące, zleci leczenie doustnymi preparatami żelaza. Zalecana dobowa dawka żelaza wynosi najczęściej od 4 do 6 mg na kilogram masy ciała. Pierwszą poprawę można zauważyć już po 1-2 tygodniach leczenia, jednak powinno być ono kontynuowane jeszcze przez 3 miesiące po uzyskaniu odpowiednich wartości hemoglobiny i ferrytyny we krwi dziecka. [6] Jak zapobiec niedoborowi żelaza u dziecka? Produkty spożywcze bogate w żelazo Odpowiednie żywienie pełni niezwykle ważną rolę nie tylko w przypadku leczenia, ale również w profilaktyce niedoboru żelaza u dzieci. Po 6 miesiącu życia, czyli w momencie rozszerzania diety, w codziennym jadłospisie dziecka powinny znajdować bogate w żelazo pokarmy takie jak wątróbka, mięso wołowe, jagnięcina, drób, ryby i zółtka jaja. To właśnie w mięsie i produktach odzwierzęcych znajduje się najwięcej najlepiej przyswajalnego żelaza – hemowego. [7] Słabiej wchłanialne żelazo (niehemowe) obecne jest w warzywach liściastych, roślinach strączkowych, orzechach oraz pełnoziarnistych produktach zbożowych. Co więcej, warto zadbać, aby dieta była bogata również w witaminę C, która wspomaga wchłanianie żelaza. Leukocyty, czyli białe krwinki, oznaczane są podczas wykonywania rutynowej morfologii krwi obwodowej. Czasami jednak pewne objawy, wskazują na to, że mogło dojść u dziecka do obniżenia lub podwyższenia poziomu leukocytów. O jakich objawach mowa? Jak interpretować wynik badania poziomu białych krwinek – jaka jest norma leukocytów? Wśród ciałek krwi (elementów morfotycznych) wyróżnia się trzy ich rodzaje. Są nimi erytrocyty (krwinki czerwone), trombocyty (płytki krwi) oraz leukocyty (krwinki białe). Każde z nich pełnią odrębne funkcje. W rutynowym badaniu krwi, którym jest morfologia, zauważalne mogą być różne odchylenia dotyczące poszczególnych populacji krwinek – zarówno podwyższone, jak i ich obniżone poziomy świadczyć mogą o istnieniu u badanego odchyleń od prawidłowego stanu zdrowia. Spis treści: Czym są leukocyty i jaka jest ich rola? Kiedy wskazane jest badanie leukocytów we krwi? Jaka jest norma leukocytów we krwi? Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu leukocytów u dziecka? Jakie mogą być przyczyny obniżonego poziomu leukocytów? Jak prawidłowo analizować wynik badania poziomu leukocytów we krwi? Co oznacza wysoki poziom leukocytów w moczu? Czym są leukocyty i jaka jest ich rola? Krwinki białe są uznawane za podstawowych strażników odporności organizmu – to one są zdolne do pochłaniania rozmaitych drobnoustrojów, jak i produkowania różnych mediatorów, sprzyjających likwidacji niechcianych gości (takich jak przeciwciała czy cytokiny). Leukocyty zajmują się również usuwaniem zbędnych komórek z organizmu. Do grupy białych krwinek zaliczanych jest kilka różnych populacji komórkowych – każda z nich pełni inne funkcje i w podstawowym podziale wyróżniane są: granulocyty, do których należą neutrofile (granulocyty obojętnochłonne), eozynofile (granulocyty kwasochłonne) oraz bazofile (granulocyty zasadochłonne), agranulocyty, do których zaliczane są limfocyty oraz monocyty. Czytaj: Hemoglobina u dzieci: norma. Co oznacza podwyższona hemoglobina u dziecka? Kiedy wskazane jest badanie leukocytów we krwi? Najczęściej poziom leukocytów oznacza się w trakcie wykonywania rutynowej morfologii krwi. Istnieją jednak pewne problemy, które sugerować mogą to, aby białym krwinkom przyjrzeć się bliżej – na przykład częste, nawracające infekcje, ale i niewyjaśnionego pochodzenia, nieprzemijające stany podgorączkowe. Badanie leukocytów u dziecka, wykonywane w ramach morfologii krwi jest refundowane – wystarczy otrzymać na nie skierowanie od lekarza rodzinnego lub od pediatry. Wtedy jednak, gdy rodzice sami decydują się na to, aby zostały wykonane tego rodzaju analizy u ich potomka, muszą się liczyć z poniesieniem sięgających kilku-kilkunastu złotych kosztów (zazwyczaj cena morfologii krwi wynosi około 10-20 zł). Czytaj: Lekarz rodzinny - kompetencje i obowiązki. Na jakie badania może skierować lekarz medycyny rodzinnej? Jaka jest norma leukocytów we krwi? Prawidłowy poziom leukocytów we krwi zawiera się w przedziale 4-10 x 109/litr. Analizując wynik ilości białych krwinek we krwi, zawsze należy jednak zwrócić uwagę na to, jaka norma obowiązuje w danym laboratorium – czasami zdarza się, że pomiędzy różnymi placówkami istnieją pewne różnice dotyczące dokładnej normy leukocytów. Warto też tutaj podkreślić to, że zawsze należy wziąć pod uwagę to, ile lat ma badany pacjent – norma leukocytów u dzieci w różnym wieku może być nieco inna. U noworodków za prawidłowe uznaje się poziomy leukocytów sięgające nawet 34 x 109/litr, niemowlęta mogą mieć poziomy białych krwinek sięgające 14 x 109/litr. Natomiast u starszych dzieci norma leukocytów jest już zbliżona do tej, która obowiązuje dla osób dorosłych. W sytuacji, gdy zauważamy, że poziom leukocytów u dziecka jest nieprawidłowy – jest on za niski lub zbyt wysoki – wtedy zawsze należy się temu problemowi przyjrzeć bliżej, ponieważ zarówno obniżone, jak i podwyższone leukocyty mogą świadczyć o tym, że maluch na coś choruje. Czytaj: Limfocyty u dzieci: norma. O czym świadczą podwyższone, a o czym obniżone limfocyty? Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu leukocytów u dziecka? Podwyższony poziom leukocytów określa się terminem leukocytoza. Przyczyn takiego problemu wyróżnia się dość dużo – zwiększona ilość białych krwinek u dziecka może wynikać z takich problemów, jak infekcje (przeróżnego rodzaju – leukocytoza występować może w przebiegu zarówno infekcji dróg oddechowych, jak i w przypadku zakażeń układu moczowego, oprócz tego dochodzić może do niej tak w przebiegu zakażeń bakteryjnych, jak i grzybiczych, pasożytniczych czy części infekcji wirusowych), przebycie w niedawnym czasie jakiejś operacji, oparzenia, urazy, silny wysiłek fizyczny, znaczny stres, choroby nowotworowe (do leukocytozy może dochodzić szczególnie w przebiegu różnych nowotworów układu krwiotwórczego, takich jak np. białaczki). Zdaniem eksperta: Morfologia krwi z rozmazem Spis treściCzym są leukocyty i jaka jest ich rola?Kiedy wskazane jest badanie leukocytów we krwi?Jaka jest norma leukocytów we krwi?Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu leukocytów u dziecka?Jakie mogą być przyczyny obniżonego poziomu leukocytów?Jak prawidłowo analizować wynik badania poziomu leukocytów we krwi?Co oznacza wysoki poziom leukocytów w moczu? Jakie mogą być przyczyny obniżonego poziomu leukocytów? Nieprawidłowy jest zarówno podwyższony, jak i zbyt niski poziom białych krwinek u dziecka – obniżoną ilość leukocytów we krwi określa się jako leukopenię. Przyczyną takiego problemu może być niewydolność szpiku (to tam powstają białe krwinki) wynikająca czy to z jego hipoplazji, czy też aplazji. Leukopenia u dziecka może być również skutkiem uszkodzenia szpiku przez jakieś leki, promieniowanie czy substancje toksyczne. Zdarza się, że do obniżenia poziomu leukocytów we krwi doprowadzają choroby nowotworowe, niektóre zakażenia wirusowe, posocznica czy anemia z niedoboru żelaza. Czytaj: Anemia u dzieci: objawy i oznaki anemii u dziecka, jak leczyć anemię Jak prawidłowo analizować wynik badania poziomu leukocytów we krwi? Wyraźnego podkreślenia wymaga tutaj to, że sam wynik badania leukocytów u dziecka owszem, może informować o tym, że ze zdrowiem małego pacjenta dzieje się coś niedobrego, z pewnością samo tylko to badanie nie umożliwia postawienia diagnozy konkretnego problemu. Otóż poza morfologią krwi ważny jest również i jej rozmaz, który określa dokładne poziomy poszczególnych komórek zaliczanych do leukocytów, takich jak neutrofile, eozynofile, limfocyty i inne, o których wspominano wcześniej. Wykrycie nieprawidłowości dotyczących poziomów konkretnych białych krwinek może nasuwać przypuszczenie tego, jaki dokładnie problem wystąpił u pacjenta. Przykładowo podwyższony poziom granulocytów obojętnochłonnych świadczy zwykle o infekcji bakteryjnej, duże ilości granulocytów kwasochłonnych we krwi mogą pojawiać się w przebiegu schorzeń alergicznych, z kolei limfocytoza (podwyższony poziom limfocytów) obserwowana bywa w przypadku mononukleozy. Czytaj: Zakażenie krwi (bakteremia) - przyczyny i leczenie Wyniki badań laboratoryjnych są oczywiście istotne, aczkolwiek zawsze należy mieć na uwadze to, aby interpretować je w odniesieniu do ogólnego stanu pacjenta. Konieczne jest zwrócenie uwagi na to, czy u małego pacjenta istnieją jakieś niepokojące objawy, takie jak np. gorączka, tendencja do częstych infekcji czy inne jeszcze problemy. Dopiero tego rodzaju całościowe spojrzenie – wraz z analizą wszystkich wyników morfologii krwi, a nie tylko leukocytów – umożliwia uzyskanie wiedzy na temat stanu zdrowia małego pacjenta. Czytaj: Gdy dziecko ciągle choruje – przyczyny infekcji u dzieci Co oznacza wysoki poziom leukocytów w moczu? Typowo leukocyty oznaczane są we krwi, ale nie tylko – wykonywane bywa również, podczas ogólnego badania moczu, badanie poziomu leukocytów również i w tym płynie. W prawidłowych warunkach w moczu dziecka powinno znajdować się od 0 do 5 białych krwinek w polu widzenia. Wtedy, gdy ilość leukocytów w moczu przekracza powyżej podaną normę, świadczyć to może przede wszystkim o tym, że u badanego doszło do wystąpienia infekcji układu moczowego. Anemia u dzieci (niedokrwistość) zwykle rozpoznawana jest przy okazji okresowych wizyt mających na celu ocenę stanu zdrowia dziecka (tzw. bilanse). Należy podkreślić, że normy dotyczące wyników krwi u dzieci są inne niż u dorosłych i wyniki należy zawsze interpretować w odniesieniu do wieku dziecka. Anemii nie należy bagatelizować, bowiem nie jest ona banalną dolegliwością. Stanowi objaw innych chorób, częściej – jeszcze poważniejszych. Anemię leczyć można na wiele sposobów, z czego najpopularniejszym jest przyjmowanie tabletek z żelazem. U noworodka poziom hemoglobiny jest wysoki (ok. 19 g/dl). W ciągu następnych miesięcy po urodzeniu, poziom hemoglobiny fizjologicznie się obniża i dziecko wchodzi w tzw. okres fizjologicznej anemii (około 3-6 miesiąc życia). W tym okresie hemoglobina może obniżyć się nawet do 9-10 g/dl. W wieku 6 miesięcy-2 lata najniższa wartości hemoglobiny uważana za normę wynosi ok. 11 g/dl, następnie do wieku dojrzewania 11,5 g/dl. Zobacz film: "Jak pozbyć się uczucia ciężkich nóg?" spis treści 1. Anemia z niedoboru żelaza u dzieci 2. Anemia po infekcjach u dzieci 3. Inne przyczyny anemii u dzieci 1. Anemia z niedoboru żelaza u dzieci Najczęstszą przyczyną anemii u dzieci jest niedobór żelaza. Niski poziom żelaza we krwi powoduje zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi, oraz wystąpienie objawów takich jak: bladość skóry oraz śluzówek, zmęczenie, drażliwość oraz osłabienie. Nierozpoznana i nieleczona anemia może powodować także problemy z uczeniem się oraz zmiany w zachowaniu dziecka. Do anemii z niedoboru żelaza zazwyczaj prowadzą błędy dietetyczne. Oprócz niedostatecznej podaży żelaza z pokarmami, okazuje się, że spożywanie dużych ilości mleka krowiego powoduje zmniejszenie wchłaniania żelaza z przewodu pokarmowego, a także czasami może prowadzić do utraty niewielkich ilości krwi ze stolcem. Standardowym postępowaniem w przypadku rozpoznania niewielkiej anemii u dziecka, jeżeli dodatkowo nie stwierdza się innych zaburzeń w morfologii (liczba białych ciałek krwi oraz płytek jest w normie, a objętość krwinki MCV jest zaniżona) ani innych niepokojących objawów – jest miesięczna kuracja preparatem żelaza. Po miesiącu stosowania leku ocenia się ponownie parametry morfologii krwi i na podstawie tego wyniku ustala dalsze postępowanie: jeżeli liczba krwinek czerwonych, poziom hemoglobiny oraz hematokrytu ulegną poprawie – potwierdza to, że przyczyną anemii jest niedobór żelaza i kontynuuje się dalej leczenie. jeżeli liczba krwinek czerwonych, poziom hemoglobiny oraz hematokrytu nie ulegną zmianie lub obniżą się – konieczne są dalsze badania takie jak oznaczenie poziomu żelaza, TIBC, poziom ferrytyny oraz retikulocytów. Dodatkowo lekarz może zalecić ręczny rozmaz krwi oraz badanie na obecność krwi w stolcu. Leczenie anemii z niedoboru żelaza obejmuje nie tylko podawanie żelaza w postaci leku, ale także przyjmowanie pokarmów bogatych w żelazo (mięso, fasola, szpinak, zielona sałata). Płyny bogate w witaminę C zwiększają wchłanianie żelaza, dlatego też preparaty żelaza dziecko może popijać np. sokiem pomarańczowym. 2. Anemia po infekcjach u dzieci Inną, dość częstą przyczyną łagodnej anemii u dzieci, szczególnie w przypadku prawidłowej objętości krwinki (MCV) oraz braku innych objawów – jest niedawno przebyta infekcja, która powoduje przejściowe zahamowanie produkcji krwinek czerwonych w szpiku kostnym. Jeżeli u dziecka nie stwierdza się czynników ryzyka anemii z niedoboru żelaza, a ma łagodną anemię oraz prawidłowy wynik MCV, pediatra może zalecić obserwację i ponowną ocenę morfologii krwi za miesiąc, szczególnie jeżeli dziecko w ostatnim czasie chorowało. 3. Inne przyczyny anemii u dzieci Istnieje jeszcze wiele innych, choć znacznie rzadszych przyczyn anemii u dzieci. Wiele schorzeń może powodować anemię poprzez zmniejszenie produkcji krwinek czerwonych w szpiku, lub w wyniku zwiększonego ich niszczenia. Przyczyną anemii może być także utrata krwi (krwawienia). Zmniejszenie produkcji krwinek czerwonych: zatrucie ołowiem, talasemie (wrodzone choroby krwi, które można pomylić z anemią z niedoboru żelaza, ponieważ objętość krwinki MCV jest także obniżona. Na szczęście występują bardzo rzadko w naszej strefie klimatycznej, a stwierdza się je często u osób pochodzących z rejonu morza Śródziemnego lub Afryki/Azji), schorzenia przewlekłe (np. choroby nerek), niedobór witaminy B12 i/lub kwasu foliowego – czasami u dzieci będących na diecie wegetariańskiej, nie jedzących mięsa. Niedobory wiążą się zwykle ze zwiększeniem objętości krwinki czerwonej (MCV), przejściowa dziecięca erytroblastopenia, anemia aplastyczna, choroby nowotworowe szpiku (białaczki) – wiążą się z dodatkowymi objawami w postaci obniżenia liczby płytek krwi i nieprawidłową liczbą białych krwinek. Zwiększone niszczenie krwinek czerwonych: anemia sierpowatokrwinkowa (częsta w populacjach zamieszkujących południową Azję), defekty erytrocytów (błony komórkowej lub enzymów), anemia hemolityczna. Szybkiej diagnostyki i wdrożenia postępowania wymaga sytuacja, kiedy u dziecka zostanie rozpoznana ciężka anemia z towarzyszącymi objawami takimi jak: przyspieszona akcja serca, przyspieszony oddech, szmer nad sercem, osłabienie, zmęczenie, omdlenia, powiększenie wątroby lub żółtaczka. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Agnieszka Barchnicka Specjalista chorób wewnętrznych. Autorka wielu publikacji specjalistycznych z zakresu kardiologii, onkologii oraz chorób wewnętrznych.

niskie płytki krwi u dziecka forum